John in de boekhandel

Ik ging na mijn werk even langs de boekhandel bij mij in de buurt om een tijdschriftje te kopen. En plotseling zag ik John staan. Hij had mij niet gezien. Ik zag waar hij naar keek. Hij liet zijn ogen glijden over van die erotische tijdschriften waar de - onnatuurlijke - tieten vanaf spetteren.

Ik ging naast hem staan en trok de stoute schoenen aan door te zeggen: "Ziet er niet slecht uit, hè." Hij kijk verrast en verlegen naar me op. "Dat klopt" zei hij schuchter, blijkbaar om maar iets terug te kunnen zeggen. Nu of nooit dacht ik: ik glimlachte naar hem en ik gaf een knipoog! Daarna liep ik zonder te groeten of iets te zeggen weg, mijn lichaam kaarsrecht. Ik kruiste tijdens het lopen bewust mijn ene voet steeds iets voor de andere, zodat mijn heupen heen en weer wiegden. Bij de deur wierp ik nog even een blik over mijn schouder en ik zag dat hij naar me keek.

Thuisgekomen kon ik me wel voor mijn kop slaan. Stel je voor dat hij tegen Els (zijn vrouw) vertelt dat ik hem heb proberen te verleiden. Shit...

Laten we hopen dat hij het signaal wél heeft opgepakt, maar niks tegen Els zegt. Dan kan het nog leuke staartjes krijgen. En dan denk ik maar even niet aan hoe gênant ik het tegenover Els zou vinden.

I cross my fingers...