donderdag 31 juli 2008

Ik kan niet slapen

Ik kan niet slapen van de opwinding. Dan is het natuurlijk niet goed om naar zulke filmpjes te kijken...




Als ik me al niet geil voelde, dan word ik het hier wel van. Wat zou ik die meid even willen zijn nu. De onderkant van mijn slip is drijfnat... Ik zal Peter op dit tijdstip maar niet meer bellen. Ik spaar al mijn geilheid op voor Erik vanmiddag.

Ik heb Erik gebeld

Ik heb Erik vandaag gebeld.

Het gevoel om weer eens met een ander naar bed te willen gaan heeft me niet meer losgelaten sinds Peter me van de week over het avontuurtje met zijn collegaatje vertelde. Ik twijfelde wie ik het eerst zou proberen, Jan of Erik. Mijn begeerde triootje met die knullen in Breda schuif ik nog even voor me uit. Ik heb de keus op Erik laten vallen. Ik wil gewoon een snelle wip. Met Erik is het voorspel altijd heel kort, of het wordt zelfs helemaal overgeslagen. Met hem is het altijd gelijk er tegenaan. En daar heb ik nou eens echt zin in. Wat ook meespeelde is het feit dat ik met Erik (net als met Peter) zonder condoom kan neuken (zie hier). En dat is toch net even wat lekkerder. Bij Jan is het altijd wel met een condoom en met hem heb ik altijd wel een uitgebreid romantisch voorspel. Jan en ik geilen elkaar heel langzaam op tot we allebei op knappen staan. We trekken daar vaak een hele avond en nacht voor uit. Dat is ook bijzonder aangenaam mag ik wel zeggen. Maar nu wil ik gewoon even snel geblust worden.

Erik klonk blij verrast. "Hee Son, wat leuk je dat je me belt." Hij zat in de auto toen ik hem op zijn mobieltje belde. We weten allebei dat als we elkaar bellen het altijd om het maken van een afspraakje gaat. Ik wisselde even wat beleefde begroetingen met hem uit om daarna met de deur in huis te vallen: "Ik wil weer een keer met je naar bed, Erik."

"Lekker ding, wat klinkt dat heerlijk uit jouw mond" was zijn zalige antwoord. "Ik zit alleen effe met Kitty en de vakantie van de kinderen", ik voelde iets van teleurstelling in me opkomen, "maar om weer eens als vanouds met jou te kunnen stoeien mag ik natuurlijk niet laten schieten. Ik regel wel wat. Wanneer had je in gedachte?" De onrust trok weer weg uit me.

"Wat mijn betreft vandaag nog" zei ik. Dat ging hem niet meer lukken. Maar morgenmiddag zag hij wel kans om me op te komen zoeken. "Geweldig" zei ik oprecht gemeend.

"Als ik aan je denk krijg ik nu al een erectie," zei hij "en die gaat niet meer over tot ik bij jou ben geweest." Ik moest lachen en ik weet dat hij vroeger soms twee en een enkele keer zelfs drie keer kon klaarkomen zonder dat zijn erectie tussentijds noemenswaardig afnam. Toen ik dat later een keer in herinnering riep, vertelde hij dat hij dat alleen bij mij had. Ik geloof er niks van, maar het was wel heel lief om te zeggen.

Ik zei: "als je zo opgewonden van me raakt, waarom kom je dan niet vaker bij me op bezoek? Dat heb ik al vaker gezegd, je bent altijd welkom." Het was even stil aan de andere kant. Ik voegde eraan toe dat ik het heerlijk vond dat hij zo op mij geilt, "dat maakt nou juist het beest in me los." Nog steeds bleef het even stil aan de andere kant. Toen besefte ik dat het misschien iets met zijn vrouw te maken heeft. Hij is per slot van rekening een gebonden man, die overspel pleegt en niet de een of andere vrijgezelle flierefluiter. En toen kwam er weer geluid: "Son, je bent zo'n heerlijke seksuele vrouw. Alleen al dat je dit tegen me zegt. Wat hebben we toch altijd lekker gevreeën met elkaar. Vroeger al en later toen ik met Kitty getrouwd was nog steeds. Het is zo ongelofelijk geil altijd met jou, dat ik moet oppassen dat ik niet aan je verslaafd raak." Nu was ik even stil, het ontroerde me. Hij vertelde - of eigenlijk klonk het meer als een soort belofte - dat hij zeker een keer of twee drie per jaar met zou komen "stoeien" zoals we dat vroeger altijd noemden. Tot nu toe was het ook wel ongeveer zo vaak, met soms een dip voor een langere periode en soms ook wel wat vaker.

"Hoelaat ben je er?" vroeg ik met een brok in mijn keel. Blijkbaar hoorde hij iets aan mijn stem en vroeg of er iets was. Ik schudde mijn hoofd: "Ik verlang naar je, lieve schat." Hij zei: "Gelukkig, ik was al bang dat je geen zin meer had." Ik hoorde hem lachen en hij vervolgde: "is 2 uur goed?" Ik kon alleen nog maar fluisterend uitbrengen: "Uitstekend."

Wat heb ik een zin in die vent, zeker nu ik zijn stem weer heb gehoord en de afspraak staat. Ik voel me helemaal "loops" worden; hij zal een superheet "teefje" aantreffen morgen en ik zal volledig los gaan op hem, dat voel ik nou al.

Nog even dit: Vanwaar die emoties van me tijdens het telefoongesprek? Ik ken hem al zo lang. Hij houdt zoveel van zijn vrouw en kinderen en toch komt hij bij mij om met me te neuken. Daarom!

woensdag 30 juli 2008

Je houdt ervan of je houdt er niet van

Ik kwam het filmpje achter deze link tegen. Je houdt ervan of je houdt er niet van, volgens mij.

Ikzelf vond het in ieder geval ontzettend erotisch.

dinsdag 29 juli 2008

Peter en zijn delletje

Gisteren is zijn delletje weer bij hem geweest. Het meisje van zijn werk met wie ik hem vorig jaar een keer "betrapte". Ik heb er toen ook over geschreven in mijn dagboek: hier. En hier ook nog een keer.

Ze is nog steeds getrouwd en ze is nog steeds 15 jaar jonger dan Peter. En ze blijkt ook nog steeds regelmatig haar seksualiteit aan hem aan te bieden, waar hij soms wel en soms niet op in gaat. Gisteren wel, dus.

Het voelt nog steeds niet verkeerd voor me. Ik realiseer me dat ik een totale vertrouwensband met Peter heb. Ik gun het Peter en ik gun het die meid ook. Ik voel me zelfs een soort van trots, dat ik zo'n band heb met een aantrekkelijke vent als hij.

"En wat hebben jullie gedaan?" Tja, wat moest ik anders vragen.

"Paardje gereden. Dat is haar favoriet" antwoordde hij. Net zoals ik ze destijds een keer bezig had gezien dus. Zij die boven op hem zat te wippen. De beelden van vorig jaar kwamen weer terug.

Ik kreeg het verlangen om zelf ook weer eens buiten de deur te gaan eten. John en Els, daar is het nog niet ver genoeg mee. Gerda, dat is een lesbische relatie. Dat is anders, die tel ik niet mee als "buiten de deur eten". Ik heb natuurlijk mijn twee knapen uit Breda. En ik heb Jan en Erik, twee overgebleven vriendjes van vroeger. Beide inmiddels getrouwd, maar allebei nog steeds in voor een beetje overspelige seks met mij. Met Jan was het voor het laatst in september vorig jaar en met Erik niet veel later in november. Het staat van beide keren in mijn dagboek. Nu merk ik pas echt hoe handig en leuk zo'n dagboek ook voor mijn eigen herinneringen is. Nu ik het zojuist lees komen alle details (inclusief het gevoel van geilheid) weer naar boven drijven.

Zal ik Jan of Erik eens bellen? Wie weet hebben zij ook wel weer zin om mijn benen in plaats van die van hun vrouw om hun heupen geklemd te voelen. En om mijn tong in hun mond te voelen in plaats van die van hun vrouw. En om mijn borsten te masseren in plaats van die van hun vrouw. Kortom, om gewoon weer eens lekker overspel te plegen met mij. Ik kende ze per slot van rekening al voor ze hun eigen vrouw leerden kennen. Ze hebben mij allebei al geneukt nog voor ze hun eigen vrouw zelfs maar een klein kusje mochten geven. En hoe dat ze me geneukt hebben! Ik vraag me wel eens af of ze met hun eigen vrouw ooit zo beestachtig gesekst hebben als ik met hen. En daarom voelt de huidige - overspelige - seks met hen nog steeds heel vertrouwd.

Waarom schrijf ik dit allemaal? De wijntjes. Mijmeringen, die opborrelen doordat Peter me over zijn zo ontzettend op hem geilend collegaatje vertelde. Zij pleegt ook overspel. En met overspel bedoel ik stiekem seks met een ander. Ik kan me voorstellen dat Peter een trots en geil gevoel over zich krijgt als een aantrekkelijke dame zo graag seks met hem wilt dat ze haar eigen man daarvoor bedriegt. Zo voel ik dat bij Jan en Erik ook.

Peter is inmiddels naar huis en hij is niet onverrichter zaken vertrokken. Zeer zeker niet. Hmmmmmm... het gloeit nog heerlijk na van binnen. En nu lekker gaan slapen en dromen...

Nog een fotootje

Ik kan het niet laten; ik plaats nog een fotootje. Vandaag bewerkt (ik ben namelijk vrij deze week). Ik vind het wel een mooie erotische uitstraling hebben, al zeg ik het zelf. Met mijn nieuwe bh-tje, dat ik afgelopen zaterdag met 40% korting heb gekocht.

En zo meteen komt mijn vriendje lekker bij me eten... (ik bedoel gewoon aardappelen en boontjes)


Me, very erotic...

Nieuwe foto's

Peter heeft weer een aantal nieuwe foto's van me gemaakt. Het waren leuke sessies waarbij hij natuurlijk zijn stoute vingertjes weer niet thuis kon houden. We vinden het leuk om te doen. Ik voel me trots en het windt ons allebei op. Hij houdt ervan als ik wat kledingstukken aanhoudt met de vitale delen van mijn lichaam ontbloot.

Het is iets van ons tweetjes. Ik weet dat hij zich wel eens masturbeert bij foto's die hij van me heeft gemaakt. Ik weet dat omdat hij dat niet onder stoelen of banken steekt, en omdat ik het ook wel zelf gezien heb. Wat kan een vrouw nou trotser maken dan dat. Althans bij mij werkt dat zo.

Ik moet zeggen dat sommige foto's wel erg plat zijn, vooral als hij close-ups maakt. De redelijk beschaafde foto's vind ik zelf het mooist. En die bewerk ik om ze nog mooier en erotischer te maken. Zoals deze van mijn nauwelijks zichtbare slipje strak gespannen over mijn op dat moment gezwollen lipjes.

Upskirtje

zondag 27 juli 2008

Komisch

Hier heb ik gisteren met Peter hartelijk om zitten lachen. En hij zei op een gegeven moment dat hij er ondanks de hilariteit een stijve van kreeg. Hoezo? "Die benen" was zijn antwoord. Dus de benen van deze dame zetten zijn hormoontjes in beweging. Ik heb het even op de tast bij hem gecontroleerd (want dat was natuurlijk wat hij wilde, anders hoefde die boef het me niet te vertellen). Hij had inderdaad gelijk. Wat een snoepie is die vent van mij toch, hè. En de dame die deze act uitvoert natuurlijk ook.


Lieve reactie

Ik krijg zo nu en dan emailtjes van lezers. Ik vind dat heel lief, ook de reacties op mijn weblog zelf. Het geeft me het gevoel dat anderen - vreemden - betrokken bij me zijn. Juist omdat het over de dingen gaat, waarover ik in mijn dagboek schrijf. De dingen waarover ik in mijn gewone sociale leven (vrienden, collega's, familie) niet praat. Althans niet zo expliciet als waarop ik het hier schrijf. Niemand kent mij van deze kant en toch lijkt het - vanwege die reacties - dat iedereen mij van deze kant kent. Dat geeft me een gevoel van sensatie. En afhankelijk van het soort reactie kan het me zelfs "geil" maken.

Een mailbericht dat ik onlangs ontving plaats ik hier, met toestemming van de verzender. Het is van een man. Ik plaats het hier omdat... tja, ik weet eigenlijk niet waarom; het sluit zo goed aan bij wie ik ben. En het is zo lief.

Ik geniet enorm van je verhalen en weergave van je gevoelens, evenzeer van de wijze waarop je je sexleven hebt ingericht. Het is soms om jaloers op te zijn.

Het getuigt van vrijheid, maar tegelijk ook van integriteit. Vooral ook vanwege het feit hoe open je bent naar Peter en de vrienden die je er bij betrekt. Het verbaast daarom een beetje dat je Peter niets durft te zeggen over het bestaan van de weblog. Zover ik het uit je beschrijvingen kan beoordelen moet hij dat boeiend vinden en kan hij je misschien op nog meer ideeën brengen. Maar anderzijds begrijp ik ook best dat je je nu helemaal ongeremd voelt in wat je wel en niet beschrijft. Kortom, best een dilemma.

Het prachtige in jouw verhalen vind ik ook dat je de man als persoon in zijn waarde laat en niet beschrijft als iemand die alleen maar achter zijn eigen genoegens (penis) aanloopt.

Soms bekruipt mij nieuwsgierigheid. Je wekt de indruk dat je vaak onverzadigbaar bent in je sexleven en geen experiment uit de weg gaat. Als man zou je niets liever willen met zo iemand te kunnen optrekken, maar zijn er geen grenzen of heb je er soms niet even genoeg van? Niet dat ik dat voorsta, maar je ziet het zoveel om je heen. Je doet het vaak, zo te horen, en dat is mooi. Juist ook omdat het voor het lichaam en de geest goed is. De wijze waarop jij het doet is mooi. Verlangend maar met respect. Ik zie dat in hoe je met je vriendenpaar omgaat. Niets dwingen maar wel proberen te lokken en te verleiden.

Prachtig om te lezen. Houd ons als lezers gruizig, je doet zeer velen een plezier. Dat blijkt ook wel uit de reacties. Dank...

En als antwoord op de gestelde vraag in dit mailtje: "Nee, ik heb er nooit genoeg van; zolang het maar vrijwillig, schoon en zonder pijn is".

dinsdag 22 juli 2008

Wie ben ik?

Ik ben weer terug van vakantie. Het was heerlijk. Veel gedaan en veel gezien. Ook veel gewandeld en veel gepraat. Natuur, cultuur en natuurlijk een beetje seks.

In mijn postvak vond ik bij terugkomst een email van een lezer die pas mijn blog had ontdekt. Hij vroeg of ik iets over mezelf wilde vertellen. Als je mijn dagboek leest, weet je natuurlijk heel veel over me. Toch zal ik het hier nog een keer een beetje samenvatten. Voor iedereen die het nog niet weet.

Ik ben cultureel ingesteld. Ik houd van kunst en cultuur. Ik houd ook van de natuur.

Ik heb een LAT-relatie met een lieve vriend. We zijn heel open met elkaar en we laten elkaar vrij.

Ik ben deze weblog (dagboek) begonnen omdat het me enorm spannend leek om mijn intiemste ervaringen en gevoelens open en bloot te publiceren, zodat iedereen het kan lezen. En ik moet bekennen, het geeft me echt een kick iedere keer als ik weer iets van mezelf verklap.

In het normale leven ben ik niet zo open. Mijn collega's, familie en vrienden weten niets van mijn erotische gevoelens, verlangens en ervaringen, op een paar uitzonderingen na. Mensen met wie ik een seksuele relatie heb (gehad) - mannen én vrouwen - beschouw ik een beetje alsof ze in mijn "complot" zitten. Voor hen ben ik een ongeremd "beest".

Als hobby bewerk ik de foto's, die mijn vriend van me maakt. Hij fotografeert me graag, maar die foto's vind ik vaak vrij "plat". Ik maak er iets moois van. Mijn weblog biedt me de mogelijkheid om mijn trots met anderen te delen zonder mijzelf in een beschaamde situatie te hoeven plaatsen door het mijn collega's, vrienden of familie te laten zien.

Ik laat mijn intimiteit graag aan een groot publiek zien, in woord en in beeld. Op deze weblog een beetje verhuld ter bescherming tegenover familie, collega's en vrienden. In persoonlijk mailjes ga ik soms een stapje verder. Ik geef mezelf graag "bloot", omdat ik ervan geniet als mensen van mij genieten.

In mijn hotpants...

zondag 13 juli 2008

Berichtje uit Oostenrijk

Even een kort berichtje uit Oostenrijk. Peter zit in de sauna van het hotel, en ik zo meteen ook. Ik zit nu even vanaf de Internet PC van het hotel te schrijven.

Het is een regenachtige dag vandaag. Dat was vanmorgen al zichtbaar toen we vanuit ons bed naar buiten keken. We zijn om half negen gaan ontbijten en intussen werd onze kamer opgeruimd. Daarna zijn we weer het bed ingedoken en hebben we nog even zalig gevreeën met elkaar. Terwijl hij aangenaam mijn vagina lag te betasten voelde ik zijn lid zwellen in mijn hand. En intussen lagen we elkaar te overladen met kleine kusjes op elkaars lippen, wangen, gesloten oogleden, hals, oren en voorhoofd. En ook nu weer besefte ik hoe we allebei toch kunnen genieten van zulke simpele dingen. De sessie werd afgesloten met een vrij landurige, diepe en ritmische penetratie van Peter. Hij heeft me weer eens alle kleuren van de regenboog laten zien met zijn talent.

Intussen loopt hier nu iemand rond die vraagt "wie lange ich noch brauche". "Ich habe es schon gehabt" denk ik bij mezelf, maar dat is waarschijnlijk niet wat hij bedoelt. Hij wil gewoon even op Internet. Hij maakt me nerveus, dus ik stop ermee voor nu. Het voelt toch lekker om even weer iets intiems van mezelf aan de wereld kenbaar te hebben gemaakt; niet in de laatste plaats om er later zelf nog eens van na te kunnen genieten, maar ook vanwege de opwinding die het bij me teweeg brengt om het met anderen te delen.

Ik heb trouwens de afgelopen dagen nagedacht over of ik het Peter ga vertellen van deze weblog. Ik denk het toch maar van niet. Ik denk dat ik het uiteindelijk liever voor mezelf alleen houd... Dan durf ik veel meer te vertellen. Het is tenslotte toch een dagboek en dat mag privé blijven. Hoewel "privé" natuurlijk een heel bijzondere betekenis heeft wat mijn relatief anonieme en tegelijk zo exhibitionistische dagboek betreft. Maar dat is juist de grote "kick" die mij door het tijdperk van Internet wordt geboden.

woensdag 2 juli 2008

Vakantie op komst

Ik ga zaterdagochtend op vakantie naar Oostenrijk met Peter. Dat land blijft ons trekken. Totdat we een keer twee weken regen hebben natuurlijk, maar alle keren dat we geweest zijn was het schitterend weer. John en Els zijn er vier weken tussenuit. Ze gaan er met een camper op uit. Ze kiezen ieder jaar voor juli omdat ze dan de grootste kans op mooi weer hebben zeggen ze. Voor ons komt het toevallig zo uit ivm een rustige periode bij Peter op zijn werk.

Ik ga me zo meteen een beetje verzorgen optutten, want hij komt vanavond eten. Met dat plakkerige zweetweer moet ik toch wel even wat aan mezelf doen voor hij komt. Ik ga hem lekker verwennen vanavond, heb ik zin in (wanneer niet eigenlijk, haha).

Warm of niet, ik ga hem mijn bed in verleiden. Misschien komt het wel door dit broeierige weer. Ik wil zijn pikkie voelen; in mijn handen en in mijn "grotje". Verleiden is trouwens een groot woord, want hij is net zo erg als ik. Ik hoef maar even mijn hand op zijn kruis te leggen en dat ding staat recht overeind. En dan komt 9 van de 10 keer zijn flauwe grap dat het mijn schuld is dat hij een stijve heeft en dat ik hem er daarom ook maar weer vanaf moet zien te helpen. Hahaha, wat leuk... maar ik ben er altijd weer trots op dat hij van mij een stijve krijgt en ik vind het heerlijk om hem daar vanaf te helpen. Maar niet eerder dan dat ik eerst zijn hormonen flink heb opgejaagd, des te lekkerder neemt hij me. Vertel mij hoe mannen zijn... en hoe ik optimaal kan genieten.

Het zal wel plakkerig warm worden, maar daar hebben we een douche voor.

Tja, ik had gewoon weer even die exhibitionistische kriebels om dit op mijn weblogje te schrijven. Ik weet niet wat dat is, maar ik krijg daar zo'n opwindend gevoel altijd bij (eigenlijk niet normaal).

Peter weet het nog steeds niet van mijn weblog, maar nu het met John en Els wat lijkt te gaan worden, kan ik het eigenlijk niet meer maken om hem onwetend te laten. Het voelt schuldig...

Enfin ik zie wel. Eerst eens genieten...

Meest recent

Na vijf jaar...

Na vijf jaar weer een teken van leven. Jawel. Laten we we zeggen een vrij lange sabbatical. Mijn eerste berichtjes schreef ik in 2007 en mij...