Lieve reactie

Ik krijg zo nu en dan emailtjes van lezers. Ik vind dat heel lief, ook de reacties op mijn weblog zelf. Het geeft me het gevoel dat anderen - vreemden - betrokken bij me zijn. Juist omdat het over de dingen gaat, waarover ik in mijn dagboek schrijf. De dingen waarover ik in mijn gewone sociale leven (vrienden, collega's, familie) niet praat. Althans niet zo expliciet als waarop ik het hier schrijf. Niemand kent mij van deze kant en toch lijkt het - vanwege die reacties - dat iedereen mij van deze kant kent. Dat geeft me een gevoel van sensatie. En afhankelijk van het soort reactie kan het me zelfs "geil" maken.

Een mailbericht dat ik onlangs ontving plaats ik hier, met toestemming van de verzender. Het is van een man. Ik plaats het hier omdat... tja, ik weet eigenlijk niet waarom; het sluit zo goed aan bij wie ik ben. En het is zo lief.

Ik geniet enorm van je verhalen en weergave van je gevoelens, evenzeer van de wijze waarop je je sexleven hebt ingericht. Het is soms om jaloers op te zijn.

Het getuigt van vrijheid, maar tegelijk ook van integriteit. Vooral ook vanwege het feit hoe open je bent naar Peter en de vrienden die je er bij betrekt. Het verbaast daarom een beetje dat je Peter niets durft te zeggen over het bestaan van de weblog. Zover ik het uit je beschrijvingen kan beoordelen moet hij dat boeiend vinden en kan hij je misschien op nog meer ideeën brengen. Maar anderzijds begrijp ik ook best dat je je nu helemaal ongeremd voelt in wat je wel en niet beschrijft. Kortom, best een dilemma.

Het prachtige in jouw verhalen vind ik ook dat je de man als persoon in zijn waarde laat en niet beschrijft als iemand die alleen maar achter zijn eigen genoegens (penis) aanloopt.

Soms bekruipt mij nieuwsgierigheid. Je wekt de indruk dat je vaak onverzadigbaar bent in je sexleven en geen experiment uit de weg gaat. Als man zou je niets liever willen met zo iemand te kunnen optrekken, maar zijn er geen grenzen of heb je er soms niet even genoeg van? Niet dat ik dat voorsta, maar je ziet het zoveel om je heen. Je doet het vaak, zo te horen, en dat is mooi. Juist ook omdat het voor het lichaam en de geest goed is. De wijze waarop jij het doet is mooi. Verlangend maar met respect. Ik zie dat in hoe je met je vriendenpaar omgaat. Niets dwingen maar wel proberen te lokken en te verleiden.

Prachtig om te lezen. Houd ons als lezers gruizig, je doet zeer velen een plezier. Dat blijkt ook wel uit de reacties. Dank...

En als antwoord op de gestelde vraag in dit mailtje: "Nee, ik heb er nooit genoeg van; zolang het maar vrijwillig, schoon en zonder pijn is".