zondag 24 oktober 2010

Peter is even naar Hester

Ieder weekend is ie weer bij me, mijn lekkere Peter. Ik maak me vrijdags mooi op en trek toepasselijke kleding aan voor hij komt. Deze keer een mouwloos hemdje, rokje, kousen én jarretelles. En dan is het altijd wachten tot hij er is, die lekkere tongzoen van hem proeven en zijn handen overal aan en tussen voelen. De rest laat zich raden... ik geniet ervan als hij me neemt, lekker opgehitst door het zicht op mijn jarretelles. Hoe kan het toch zo werken.

Vanmiddag is hij naar Hester, ze had vreselijk behoefte aan een goede beurt vertelde ze me gisteren via de telefoon. Ik keek de boodschap herhalend achterom naar Peter, hij lachte en vroeg of morgenmiddag goed was. Ik wilde hem met alle plezier een middagje aan Hester uitlenen, ze is per slot van rekening mijn beste vriendin.

En daar zit hij nu dus. Ik stel me voor hoe ze het staand tegen de muur doen; zittend op een stoel, zij boven op hem; op zijn hondjes, zij met handen en knieën op bed. Ik stel me voor hoe zij hem likt en zuigt en hoe ze ervan geniet om door mijn vriendje genomen te mogen worden. Het maakt me trots dat zij ervaart hoe lekker mijn Peter kan neuken. Ik gun het haar, en ook Peter, want die vindt het heerlijk met haar. Ik ben gisteren en vannacht al aan aantal keren goed aan de beurt geweest. En straks als hij terug is ga ik hem weer heerlijk opladen met mijn jarretelletjes, mijn kousen, mijn hakjes, mijn handen en mijn "pijpmondje". En dan moet hij het weer met mij doen. Maar ik weet nu al dat dat voor hem geen enkel probleem is, die geilaard, daarom ben ik ook zo gek op hem.

vrijdag 15 oktober 2010

hoe ongehoorder hoe lekkerder

Een leuke discussie heeft zich ontsponnen met een van mijn dagboeklezers. Hij stelde dat een groepsverkrachting iets ordinairs heeft, waardoor het misschien minder aantrekkelijk is dan andere vormen van groepsseks.

Het is waar dat een geënsceneerde groepsverkrachting neigt naar iets ordinairs. Maar dat maakt het voor mij juist zo opwindend.

Normaal ben ik een fatsoenlijke vrouw, maar in de beslotenheid van intimiteit houd ik van het ordinaire, gewoon lekker plat. Een groepsverkrachting zou ik ook alleen maar willen als het bekenden van me zijn, mensen die ik vertrouw.

Het is voor mij heel aangenaam om te weten dat ik met normale fatsoenlijke mensen te maken heb die in een intieme beslotenheid een alter ego tot leven brengen, waarin diepe oerverlangens ongeremd naar boven mogen komen, hoe ordinair en plat die ook zijn. De grens ligt voor mij bij pijn en (gebrek aan) hygiëne. Verder is het voor mij: hoe platter en ongehoorder hoe lekkerder.

In een sfeer van vertrouwen mogen mannen met me doen wat ze maar willen om zichzelf te bevredigen. En ze mogen me ook alles vragen te doen wat ze maar lekker vinden. Gevoelens van vernedering heb ik daar nog nooit bij gehad, integendeel, het vervult me van trots en geilheid als mijn vrouwelijkheid puur voor de lust wordt gebruikt, op wat voor manier dan ook.

vrijdag 8 oktober 2010

Koffie met lekkers bij Els en John

Ik ben net terug. Ik heb boodschappen gedaan en kwam Els tegen. Ik ben met haar mee naar huis gegaan voor een kopje koffie... en John was ook thuis vandaag! Jééééé...

Wat ik bij de koffie heb gekregen? Een geweldige intieme verwennerij. Ik ben innig gekust door Els, in het bijzijn van John. Hij kwam naast me op de bank zitten en streelde over mijn blote benen (lekker weer vandaag), onder mijn rok, over mijn slipje. En Els maar tongen met me. Ik voelde met mijn hand opzij, greep over zijn broek heen zijn stijve beet. En toen zijn vingers onder mijn slipje. Ik voelde het vocht boven tussen mijn dijen lopen, ik hoorde hoe zijn vinger in mijn spleetje sopte. En Els intussen maar doorgaan met zoenen.

Heerlijk om zo intiem tussen dat echtpaar te zitten, mezelf aan hen over te geven. Ze mochten me helemaal aanraken, overal strelen en betasten, zoenen, knuffelen. Ik liet het toe, ik vroeg erom en ik zat aan hen, mijn hand bij John in zijn broek, bij Els aan haar borsten, en dan steeds dat zwoele zachte zoenen van Els terwijl John met zijn handjes aan mijn blote stoute plekjes zat.

En voor het afgelopen was, voor ik weer naar huis ging, de vraag van John, gewoon waar Els bij was: "Zou ik je nog even mogen neuken?" Wat een vraag, hij kent me toch? Onwillekeurig keek ik toch naar Els en ze knikte lachend, de schat.

Ik ging staan, slipje was al uit, ik boog voorover, steunend op de bank, gezicht vlak naast dat van Els. De rest deed John. Ik voelde hoe hij mijn rok opsloeg, ik voelde zijn vingers langs mijn lipjes strijken, toen even niets en daarna redelijk snel zijn eikel bij me naar binnen. Oeffffff... Ik zag aan Els haar gezicht dat ze er plezier in had mij (of John?) zo te zien. Ze kwam wat naar voor pakte mijn hoofd vast en kuste mijn hoofd overal terwijl John zich op me aan het bevredigen was. Dat was het mooiste moment dat ik sinds weken beleefd heb.

Ik ben nu net een paar minuten terug, nog steeds enorm nat en behoefte om het via Internet tegen iedereen te vertellen.

Straks komt Peter, en die mag het hele weekend ook weer met me, natuurlijk, net als John vanmiddag. Wat heerlijk, ik vind het zóóóóó lekker om geneukt te worden!


vrijdag 1 oktober 2010

BDSM iets voor mij?

Het kwam in een mailtje met iemand vanmorgen even aan de orde: Is BDSM iets voor mij?

Ik heb er geen ervaring mee. Ik weet niet of het iets voor mij zou zijn. Tot op een bepaalde hoogte wel denk ik. Ik zou best wel eens naakt vastgebonden willen worden op een stoel, of staand, en dan door een groep mannen (en vrouwen mag ook) op allerlei manieren aangeraakt en betast willen worden, inclusief penetraties. Een soort vrijwillige "aanranding" en "groepsverkrachting", oeffff. Maar wel met een noodknop, als ik stop zeg moet het ook stoppen. Van het idee alleen al gaat mijn hart tekeer. Tjee, wie had ooit van Sonja durven denken dat ze best wel eens een groepsverkrachting zou willen ondergaan. Vastgebonden, als machteloos lustobject waar de groep zich helemaal op uitleeft. Heel geil idee...


Meest recent

Na vijf jaar...

Na vijf jaar weer een teken van leven. Jawel. Laten we we zeggen een vrij lange sabbatical. Mijn eerste berichtjes schreef ik in 2007 en mij...