Iedereen fake-t wel eens, denk ik. Ik bedoel niet doen alsof je een orgasme ondergaat, maar ik bedoel in cybercontacten op Internet.
Wat als je met een heerlijke vent een cybercontact hebt dat de pan uitvliegt. En stel nu dat dat heerlijke contact zover gaat dat het uiteindelijk tot een real-life afspraak gaat komen, een echte date van vlees en bloed? Spannend? Gevaarlijk?
Stel, je treft die man in levende lijve. Hij blijkt wat ouder te zijn dan je dacht. Hij stelt zich per vergissing met een andere naam voor dan je altijd van hem hebt gehoord. Zijn uiterlijk is minder atletisch dan hij altijd deed voorkomen. Dat zou ik verre van aangenaam vinden!
Houd ik daarom niet van wat oudere minder "ideaal gevormde" mannen? Onzin, deze man kan nog steeds geweldig zijn, zoals in het cybercontact. Maar het getuigt niet van respect om iemand voor de gek houden in een dergelijk real-life contact, waarin beide partijen veel kwetsbaarder zijn. Als ik me kwetsbaar opstel door hem te ontmoeten, verwacht ik van hem eerlijkheid ten opzichte van mij. Logisch.
Moet ik het hem dan kwalijk nemen dat hij altijd een "valse" naam heeft gebruikt? Dat hij zijn eigen werkelijkheid omwille van het cybercontact wat mooier voorstelde? Ja, dat moet ik hem kwalijk nemen als het contact bedoeld was als kennismaking en voorbereiding om een werkelijke date te arrangeren.
Maar als dat nou eens niet het geval was? Als het contact nooit ontstaan was met als doel om tot een daadwerkelijke ontmoeting te komen? Nee, natuurlijk neem ik hem dat dan niet kwalijk. Hij beschermt zichzelf en neemt zelfs de moeite het contact boeiend voor mij te maken, daar heb ik alle begrip voor. Wat maakt mij het uit? Ook al zou ik zelf wel helemaal open en eerlijk in het cybercontact geweest zijn, inclusief al mijn persoonlijke confessies.
Wat ik hem kwalijk zou nemen is dat hij er niet voor uit zou komen voordat er onverhoeds toch een ontmoeting plaats vindt. Van de andere kant zou ik het enorm waarderen als hij voor de daadwerkelijke ontmoeting plaats vindt de moed zou hebben om zijn ware ik bekend te maken. Een man die zoiets durft te doen is het waard om te ontmoeten, die toont respect ten koste van het risico afgewezen te worden. Dat zijn de ware kerels waar je op kunt bouwen! En man met fantasie waar het lekker is en lef wanneer het nodig is. Wat wil je nog meer?
En waarom zeg ik dit allemaal? Niet zomaar. Een vriendin van me bracht het onlangs ter sprake. Ze heeft inmiddels een heerlijke date achter de rug. "God, Son, wat ben ik blij dat ik even met je heb gesproken". Erg lief van haar dat ze me in vertrouwen wilde nemen. Ik ben trots op mezelf; dat mag toch?
En mijn eigen dagboek en de mailcontacten die ik heb? Voor mij zit de spanning en uitdaging er juist in om de werkelijkheid in alle intimiteit bloot te leggen. Daar zit een exhibitionistische stimulans achter. De waarheid in al zijn expliciete intieme details aan de hele wereld kenbaar maken heeft voor mij een vele malen opwindender karakter dan sprookjes vertellen (daar ben ik sowieso al niet goed in). Het is voor mij veel geiler om de hele wereld te vertellen hoe ik in het echt ben geneukt, met vooral de emotie die ik daarbij voel. Je wilt niet weten hoe opwindend het is om alle lekkere details van het swingen met John en Els op Internet te zetten. Dat gaat al door mijn hoofd op het moment dat ik seks bedrijf. En je wilt ook niet weten hoe fijn het is om later zelf alles nog eens in geuren en kleuren te kunnen teruglezen. Het is te vergelijken me al die mensen die de hele vakantie met een videocamera lopen te leuren (denk ik).
als ik bewust op een ontmoeting met jou zou aansturen, had ik wel een keer m'n naam gemaild.
BeantwoordenVerwijderen(kan ik nog wel ooit doen, zonder dat er een date hoeft te komen. hihi)
nee, zo'n nickname is ook een soort zelfbescherming.
moet ook nog over straat kunnen.
verder niet fakerig bedoeld.
en ik ben niet super atletisch. maar doe me ook niet voor als een gespierde rambo ofzo.
maar ik snap wat je zegt. als je je kwetsbaar opstelt, verwacht je eerlijkheid terug.
wow, vind dit toch wel een speciaal logje. nu eens niet een verslag in geuren en kleuren van de laatste neukpartij.
maar wel iets om te koesteren...
een warme knuffel.......
Geen speld tussen te krijgen. Ik ben sowieso al niet zo'n faker, maar als er een ontmoeting van komt dan zou ik zeker eerst de waarheid vertellen.
BeantwoordenVerwijderenXX
Je hebt gelijk Sonja. Laat een man maar overdrijven in een lekker cybercontact. Hoe meer hij me kan opwinden, hoe beter.
BeantwoordenVerwijderenEn je hebt ook gelijk, als ik hem ga ontmoeten, moet hij er eerst wel die dingen even recht zetten. Ikzelf trouwens ook. Want in een echte ontmoeting hebben we het toch over een andere wereld, waar andere regels en normen gelden. Chapeau voor de man die dat durft!
Leuke blog trouwens!!
-Annemiek
Mooie blog maar ik ben het niet met jou en de reacties hier eens.
BeantwoordenVerwijderenAls het cybercontact gaat over het opwinden van elkaar, en dan ook puur alleen dat, dan is het prima om wat te faken. Iedereen weet dat iedereen dat kan doen op het wereld wijde web, het is en blijft anoniem en het blijft een mooie gelegenheid om je sexuele zelfvertrouwen op te bouwen door in een andere hoedanigheid dan je eigen, of met andere woorden, dingen uit te proberen. Iets soortegelijks zie je ook op bijv. Second Life ontstaan, dat veel mannen daar een vrouwelijke identiteit aannemen. Puur vanuit geilheid gezien is daar niets mis mee.
Maar als het contact intenser wordt, persoonlijker, als het dieper gaat en er wordt letterlijk maar ook figuurlijk steeds meer blootgegeven, dan wordt het eng als een van de partijen dingen achterhoudt. Dan gaan er bij mij toch behoorlijk alarmbellen rinkelen, en roept mij intuitie: GEVAAR! Waarom dan nog steeds zo krampachtig je identiteit verbergen? Wat heb je dan te verbergen? Als iemand willens en wetens vast blijft houden aan valse gegevens, dan vind ik dat oplichterij en bedriegerij. Een oprecht en lekker contact in real-life is afhankelijk van vertrouwen, voor mij tenminste wel. Vertrouwen leidt tot durven overgeven, wat voor mij nodig is om me te kunnen laten gaan. Zonder mijn waakzaamheid los te laten kan ik niet vol genieten.
En dan kan het wel zo zijn dat vlak voor zo'n ontmoeting de man alles opbiecht, en dat zal best even een stap zijn voor iemand die zo zijn best heeft gedaan om zijn identiteit te verbergen of wat op te pimpen, maar dat heeft niets met durf of stoerheid te maken.
Dat heeft er mee te maken dat hij de vrouw wil hebben als vanuit het oergevoel van jager/prooi als je het mij vraagt, en dat hij alles zal doen om haar te veroveren.
Hoe zou je iemand nog kunnen vertrouwen die zo lang tegen je gelogen heeft? Hoe weet je dan dat ie na de 'biecht' wel de waarheid zal spreken? Ik zou zo iemand nooit, maar dan ook echt nooit meer kunnen vertrouwen.
Misschien kicken andere vrouwen op dat beetje spanning, maar ik niet. Ik vind afspraakjes met als doel sex sowieso al spannend genoeg, je weet tenslotte nooit wie je treft en of diegene echt te vertrouwen is, maar ik zal echt nooit met een man afspreken die op het laatste moment nog even dingen gaat rechtzetten. Ik vind dat geen moed maar knap lullig, echt! En heel erg weinig respectvol!!!
btw. Ik lees je dagboek erg trouw en geniet er altijd met volle teugen van, hoop dat je nog heel lang doorgaat met schrijven. Ook deze blog komt je uit het hart en is ondanks een meningsverschil weer eerlijk en fijn om te lezen.
En mocht je nog met deze man gaan afspreken, dan zou ik het verslag graag van je lezen. Kus, anoniempje
Hoi anoniempje,
BeantwoordenVerwijderenIedere situatie en iedere mens is natuurlijk anders. Je hebt blijkbaar een negatieve ervaring.
Weet je ook waarom hij zijn ware identiteit niet verborgen heeft gehouden als hij het deed vanuit een oergevoel van jager/prooi? Als hij kwaad wil is zo'n bekentenis dat niet erg logisch denk ik. En wat vind je er verkeerd aan dat een man een vrouw wil hebben vanuit het oergevoel van jager/prooi? Ik vind dat juist prachtig. Ik zou me trots voelen als een man zich er alles aan gelegen laat om juist mij te kunnen kijgen. Heeft hij zo ontzettend zijn best gedaan om met je te kunnen daten, om je te overtuigen? Prachtig toch?
Maar misschien geloof ik te gemakkelijk in het goede van de mens. Als iemand een bekentenis aflegt zal ik de laatste zijn om hem of haar daarom te veroordelen, integendeel. Ik zou er blij om zijn dat hij of zij zo'n besluit terwille van mij neemt. Per slot van rekening had hij het ook kunnen verzwijgen. Gevaarlijk is een dergelijk real-life contact altijd, maar als iemand eerst zijn zonden opbiecht valt er voor mij een stuk gevaar weg. Hij had ook niks kunnen opbiechten. Was je dan beter af geweest?
Was het echt krampachtig dat hij zijn ware identiteit achterhield? Hoe weet je dat? Was het nonchalance, of misschien wel angst voor de reaktie die je hier weergeeft? En waar ging het om? Een naam? Een leeftijd? Een postuur? Of veel meer dan dat?
En "willens en wetens"? Had je hem ernaar gevraagd?
Om dat nou gelijk met bedreigen en oplichterij te bestempelen in een dergelijk contact zou mij veel te ver gaan. Zeker als zo iemand ook nog eens alles opbiecht.
Maar ieder mens is anders. Je voelt het zoals je het voelt. Misschien was het wel een bullebak, maar misschien ook wel een heel integer persoon die moeite had om zijn ingeslagen weg in het cybercontact te herstellen om jou niet te willen kwetsen. Wie zal het zeggen.
-Sonja
de reactie van "anoniempje" roept veel vragen bij je op, hè sonja?
BeantwoordenVerwijderenben eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar wat ze erop te zeggen heeft.
je hebt gelijk dat ieder mens weer anders is. en ik ken de situatie verder ook niet. maakt ook verder niet uit.
zelf gebruik ik wel een schuilnaam op erotische blogs. echt faken dat ik 2m10 zou zijn met een enorme spierbundel ofzo (of wat dan ook), nee heb niet het idee dat ik dat doe.
maar dat wil niet zeggen dat ik jou of anoniempje als prooi zie die ik koste wat kost in real life wil bejagen hoor. haha
maar goed, ben hier niet om iemand te be-/veroordelen. was gewoon nieuwsgierig...
interessante discussie. volgens mij heeft het ook te maken met intuïtie en fingerspitzengefühl in de letterlijke betekenis. Natuurlijk geef ik mijn echte identiteit niet bloot op internet. er is ook een leven waarin andere normen zeer bepalend zijn. Maar ik heb we eens met iemand afgesproken via internet met wie ik zeer opwindende verhalen had uitgewisseld. In principe moet een reallife ontmoeting voor mij dan altijd veilig beginnen, met en kop koffie of zo en op neutraal openbaar terrein. Anderen weten ook dat ik zo'n afspraak heb. Van de weg daar naar toe en de feitelijke eerste ontmoeting kun je vaak al bepalen wat voor vlees je in de kuip hebt. Mijn gevoel heeft me op dat vlak nog nooit bedrogen. Een keer heb ik een ontmoeting met een man gehad die er heel anders uitzag dan zijn cyberimago suggereerde. Het was een reclameman die het ijs brak door lachend te zeggen; wat kan een mens overdrijven als hij geil is hè?' Het klikte geestelijk meteen. We hebben afgerekend en zijn gelijk een hotel op gaan zoeken. Het was anders dan in onze fantasie vooraf, maar leidde tot een geweldige neukpartij. Neem elkaar niet de maat is mijn devies, maar praat wel openhartig en serieus met elkaar en luister naar je innerlijke stem voor de juiste afweging
BeantwoordenVerwijderenHeerlijke discussie.
BeantwoordenVerwijderenxxx voor jou Son
Je blogje maakt idd wat los.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt toch ook wat zekerheden inbouwen? Zoals Tine al zei door bijv. op neutraal terrein af te spreken. Maar je kunt misschien ook in je cybercontact wat meer op de details ingaan. Je zou wat foto's kunnen opvragen al of niet enigszins geanonimiseerd.
Btw stiekem hoop ik een beetje dat ik dat ik die cybercontact ben. Ik weet natuurlijk ook wel dat wij geen intieme mailwisseling hebben gehad, hoewel je wel wat vragen en opmerkingen van mij in je blog naar voren brengt. Ach ik fantaseer nu eenmaal graag over jou Son. Je bent echt een droomvrouw!