Shit, ik was jaloers

Gisterenavond belde Hester me op met de mededeling dat ze zaterdagavond en -nacht bij die twee jongens in Breda was geweest. Ze bleek op die betreffende avond in december met dezelfde gedacht als ik afscheid genomen te hebben van de twee knullen: als enige vrouw vrijen met hen samen. Ik voelde een steek: "shit, dat wilde ík." Maar de jaloezie was van korte duur, want ze vertelde dat de jongens vroegen of ze mij ook een keer wilde langs sturen. Ik lag dus blijkbaar nog goed in de markt voor de escapades van dat jonge grut.

Natuurlijk wilde ik alle details weten. Ze had hen gebeld, zoals ik ook van plan was. En ze had gezegd dat ze veel zin had in hun. En ze had gevraagd of zij er een probleem mee hadden als ze een keer alleen zou komen (duh...!). Ik vroeg of ze zich sexy had gekleed, zoals ik van plan was mezelf als een ordinair delletje letterlijk in hun schoot te werpen.

Ze was verbaasd: "Hoezo, ik doe mijn kleren toch uit?"

Tja, over zulke dingen hoef je met Hester niet te praten. Ze ziet er leuk uit, goed verzorgd, bescheiden opgemaakt altijd, maar ook altijd die eeuwige spijkerbroek en trui. Ik ging er verder ook niet op in, hoe je met je outfit de hormonen van die knullen kunt beïnvloeden om nog meer plezier aan hun hitsigheid te beleven.

"Sandwich?" vroeg ik. "Ben jij gek!" was het antwoord, "Ze mochten allebei aan me zitten, maar penetreren alleen om de beurt." Zo dacht ik er zelf ook over, hoewel...

Ze heeft zich dus wel tig keer laten nemen, als ik haar rommelige verhaal op een rijtje probeer te krijgen. En de jongens schenen een talent te hebben in het gezamenlijk opdrijven van haar geilheid; zoenen, likken, met vier handen betasten, strelen en masseren. Tongen met de een, terwijl de ander haar van onder likte. En weer werd ik jaloers toen ik het haar hoorde vertellen allemaal. Ze moest dit aan mij kwijt, zei ze, want het had haar zo diep geraakt.

Ik vertelde haar, dat ik dezelfde gedachte had gehad als zij, om mezelf een keer alleen door hen beide te laten verwennen. Dat had ze al wel gedacht, want ze kende mij wel. Dat laatste is maar deels waar, veel van mijn seksleven is onbekend voor haar. Maar mijn libido kent ze wel, dat is niet anders dan het hare.

"Doen, meid!" zei ze, "maar het is wel verslavend hoor." En toen voelde ik weer een heerlijke aangename rust in me komen. Dat Hester dit had gedaan, maakte het voor mij alleen maar makkelijker om het ook te doen. En haar zegen had ik, de schat.

Hier laat ik het bij wat Hester en die knullen betreft. Maar het moest even op mijn weblog om de historische lijn van mijn dagboek vast te houden. Per slot van rekening raakt het me.