Eindelijk weer een afspraakje

Ik liep afgelopen zaterdag even samen met Peter naar de bakker en kom onderweg John en Els tegen. Er is inmiddels een chemie tussen ons. Ik voel mijn hart sneller kloppen, ik zie Peters gezicht veranderen en ik zie John en Els erg vrolijk reageren.

"Hoi, hoe is het met jullie."

"Goed, en met jullie? Lang niet gezien, Peter."

"Te lang misschien."

"Zin in een kopje thee vanmiddag?"

Dat ging lekker vlot. Ik kocht er bij de bakker nog 4 gevulde koeken bij en om een uur of twee zaten we met zijn viertjes bij mij achter in de de tuin.

Blah, blah, blah. Klets, klets, klets. Tot we aanbelandden bij het onderwerp dat we maar weer eens iets moesten afspreken met elkaar. En daarmee bedoelden we niet gezellig buurten bij een kop koffie. Aanstaande zaterdagavond bij mij thuis zou het worden. Een heerlijke warmte voelde ik door mijn buik trekken.

"Wat zal ik aantrekken" dacht ik bij mezelf. En tegelijk sprak ik het mijmerend uit. John sprong er gelijk alert op in. Hij stelde voor om een dresscode af te spreken met elkaar. Peter mocht zeggen hoe Els eruit zou zien, Els van Peter, ik van John en John van mij. En weer gierde de kriebels door mijn buik. Waar zou hij mee komen voor mij?

Ik begon. Een kostuum, zonder stropdas. En een vlotte boxershort.

Els voor Peter: wijd vallend T-shirt en spijkerbroek. Haar in gel met wetlook. En een zwoele after-shave. Strakke sexy slip.

John voor mij: jurkje? rokje? sportbroekje? Een rokje. Kort? Strak? Wijd? Kort en wijd. Ik heb een kort geruit plooirokje. Dat zou het worden. Blote benen. Schoenen met de hoogste hakken die ik heb. Een strak shirtje. Ik heb een mouwloos rood shirtje, met ronde hals. Die werd het. Geen beha, en na een kort moment van stilte: "ook geen slipje."

Ik zag Peter lachend naar me kijken. En toen hij voor Els, ik zou het hebben kunnen voorspellen: kort strak rokje, blouse, nylons met jarretels, open push-up behaatje en hoge hakken. Slipje? Ja, een string. Ik zag Els een beetje kleuren, zoals gebruikelijk als het intiem wordt.

"En mijn haar?" vroeg ik aan John. In een staartje opzij. Els heeft vrij kort haar, dus voor haar was dat niet aan de orde.

"Make-up?" John zag me graag met een lichte mascara en een roze glimmende lippenstift. Peter zag Els graag met zwart omlijnde ogen en vuurrode lippenstift.

En nu de rest van de week geduld proberen op te brengen. Wat is dat moeilijk... mijn hormonen jagen door mijn lichaam.