vrijdag 11 januari 2008

Nee, zo kent men mij niet

Naar aanleiding van mijn vorige stukje vroeg iemand of er collega's zijn die me "zo" kennen.

Nee, er is geen enkele collega die me zo kent. En dat is maar goed ook. Ik weet niet wat er allemaal voor praatjes de ronde zouden gaan doen. Dat is iets wat ik niet ambieer. Ook al heb ik een hoog - misschien zelfs wel verstoord - libido, ik blijf toch graag gezien worden als een fatsoenlijke vrouw.

4 opmerkingen:

  1. Eigenlijk wel een waanzinnig geile gedachte dat zo'n geile vrouw je collega zou zijn. Een vrouw die er geweldig uit ziet, misschien in haar mantelpakje. Die haarzelf vingert op de wc en dan even later weer alsof er niets gebeurt is met je over het werk staat te praten.

    Draag je trouwens wel eens spannende kleding op je werk, bijv. een kort rokje en/of kousen of loop je wel eens (onopvallend) zonder slipje?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. sorry dat ik me soms onbeschoft geil gedraag op dit online dagboekje van zo'n fatsoenlijke vrouw als jij, eeehh ik bedoel u, mevrouw, hihihi.....

    (snap heus wel wat je bedoelt hoor, maar kom uit de kroeg. ben beetje melig, hihi...)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe herkenbaar, alleen ben ik een decent male

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Sonja,
    Ongelofelijk, je bent een droomvrouw.
    Een dame op straat, en een duivelin achter gesloten deuren.
    Bovendien bisexueel.
    Ik kan het niet helpen, maar ik raak erg opgewonden van je verhalen, van je hele manier van doen.
    Je wilde ooit weten hoe er op jou gereageerd word ?
    Steeds als ik weer iets van jou gelezen heb moet ik masturberen, en fantaseren over jou.
    Mocht ik maar eens een aantal uren met je doorbrengen.
    Maar ik ben geen ruige rammer, zo als je vriendje, meer iemand die zichzelf erg lang inhoud, en voor het genot van de ander gaat.
    Maak je geen zorgen, ik maak me geen illusies, maar ik geniet wel bij "de gedachte".
    Ik ben bang dat ik je nog vaak kom lezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Meest recent

Na vijf jaar...

Na vijf jaar weer een teken van leven. Jawel. Laten we we zeggen een vrij lange sabbatical. Mijn eerste berichtjes schreef ik in 2007 en mij...